Plaatje werkbij 'nectar halen'
Houten plaatje met één van de velen taken van de werkbijen. Dit bordje gaat over het halen van nectar.
De werkbij
Werkbijen zijn de harde werkers van het bijenvolk. Ze zijn vrouwelijke bijen, maar in tegenstelling tot de koningin kunnen ze geen eitjes leggen. In een bijenkolonie vormen zij met duizenden tegelijk de grootste groep en vervullen ze bijna bijna alle taken in en rond het de bijenkast.
Hun leven is verdeeld in fases: jonge werkbijen beginnen met schoonmaken van cellen, voeden van larven, verzorgen van de koningin en uiteindelijk het bouwen van raten. Deze taken vinden allemaal plaats in het bijennest en de bijen vervullen ze in de eerste 3 weken van hun leven. Later worden haalbijen, die nectar, stuifmeel en water verzamelen buiten de kast. Deze taak zullen ze de rest van hun leven uitvoeren.
Een werkbij leeft in de zomer maar zo’n 5 tot 6 weken, omdat ze zich letterlijk doodwerken. In de winter kunnen ze enkele maanden oud worden, omdat ze dan vooral bezig zijn met warmhouden van het volk en mee kunnen overwinteren. Zonder werkbijen zou het bijenvolk niet kunnen overleven omdat zij de basis vormen van de bijengemeenschap.
Het halen van nectar door werkbijen
Werkbijen verzamelen nectar uit bloemen als belangrijke energiebron voor het bijenvolk. Met hun lange tong zuigen ze de zoete vloeistof uit de bloem en slaan die tijdelijk op in hun honingmaag, een speciaal orgaan dat apart is van hun echte maag.
Eenmaal terug in de bijenkast geven ze de nectar door aan andere bijen, die het verder bewerken. Door het bewerken van de nectar verandert die uiteindelijk in honing. Deze honing dient als voedselvoorraad, vooral voor de winter.
Tijdens het nectarhalen zorgen de bijen tegelijk voor de bestuiving van bloemen, doordat stuifmeel aan hun lijf blijft kleven en van bloem tot bloem wordt overgebracht. Zo vervullen werkbijen een onmisbare rol, zowel in hun eigen volk als in de natuur.
